رئیس مركز تحقیقات سیاستگذاری سلامت علوم پزشكی شیراز:
مبحث سلامت به عوامل اجتماعی خارج از حوزه سلامت مربوط است
رئیس مرکز سیاست گذاری سلامت علوم پزشکی شیراز اظهار داشت: سلامت بیشتر از این که به مداخلات حوزه درمان ارتباط داشته باشد و یا با حوزه های مراقبتی و پیشگیری ارتباط داشته باشد به عوامل اجتماعی خارجی مربوط است.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر، دکتر کامران باقری لنکرانی ظهر شنبه در نشست مجازی «شهر و ارزیابی تأثیر سلامت»، اظهار داشت: یکی از موارد مهم در سلامت، بروز مداخلات موثر است و خیلی از مواقع در این ارزیابی گرفتار مشکل می شویم و به جای این که به برون داد نهایی بپردازیم به فرایندها توجه می نماییم که اشتباه رایجی است و باعث می شود تا بودجه های کشور به درستی هزینه نشوند و به بیراهه برویم. او افزود: سلامت بیشتر از این که به مداخلات حوزه درمان ارتباط داشته باشد و حتی با حوزه های مراقبتی و پیشگیری ارتباط داشته باشد، به عوامل اجتماعی خارج از حوزه سلامت مرتبط می باشد. رئیس مرکز تحقیقات سیاست گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز تصریح کرد: مثلا در قضیه مرگ و میر مادران باردار، در ایران شاهد کاهش مرگ و میر مادران آبستن بودیم که یک افتخار است. لنکرانی خاطرنشان کرد: مهم ترین موضوعی که باعث این کاهش شد، نقش عوامل خارج از حوزه سلامت مانند حمل و نقل، بهبود دسترسی در راههای روستایی و …بوده است. او افزود: اما گاهی هم شاهد تأثیر منفی بوده ایم بعنوان مثال؛ در شیراز تا سال ۹۵ شاهد قربانی سالانه تا ۱۵۰ نفر عابرین پیاده در بلوار رحمت بودیم که جانمایی ها وفاصله بین محل سکوتت تا محل دسترسی به خدمات و …از عوامل آن بوده و هنوز هم شاهد این مشکل در کمربندی شیراز هستیم که به پر مرگ ترین مسیرهای تردد در کلانشهرهای ایران تبدیل گشته است. رئیس مرکز تحقیقات سیاست گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به اینکه خیلی از تصمیماتی که در حوزه مدیریت شهری گرفته می شود، می تواند به ارتقای سلامت و یا برعکس نقش داشته باشد، اظهار داشت: متاسفانه همچنان مرگ و میر عابرین پیاده در کلانشهرها بالاست و نشان داده است که نحوه معماری شهرهای ما به نفع عابرین پیاده نیست و دسترسی به فرآیندهایی همچون امکان فعالیت فیزیکی و فعالیتهای در رابطه با حوزه سلامت در شهرها کمتر شده است. لنکرانی اضافه کرد: یکی از اهداف توسعه پایدار این است که بیشتر از ۷۵ درصد از ساکنین شهرها در فاصله ۴۰۰ متری محل سکونت خود به فضای پارک یا بوستان دسترسی داشته باشند، بنابراین اگر در مدیریت شهری به این مهم توجه نشود، مبتلا به اختلال می شویم.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب