لنكرانی مطرح كرد؛
وزارت بهداشت از دولت احمدی نژاد تا پزشکیان
به گزارش سلامت باشی، وزیر اسبق بهداشت، در یک گفتگوی تلویزیونی، به تشریح وضعیت حوزه سلامت در دولت قبل و همینطور راهکار ها و فرصت پیش روی وزیر بهداشت دولت چهاردهم پرداخت.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر، کامران باقری لنکرانی، در یک برنامه تلویزیونی، گفت: دکتر ظفرقندی، برادر ارزشمندی است که نشان داده منافع مردم، کشور و انقلاب اسلامی مهمست و امیدواریم خدا به وی کمک نماید اما برمبنای قانون اساسی، وزیر مسئولیت اداره وزارتخانه را دارد و امیدوار هستم که با اقتدار کامل، نسبت به این کار اقدام نماید. وی اشاره کرد: وزارت بهداشت باید با برنامه ها، اسناد بالادستی و اجرایی شدن اصول آنها، هماهنگ باشد. نمی توانیم مسئولیت وزیر را بر عهده فرد دیگری قرار دهیم چون برمبنای قانون اساسی، وزیر مسئول عملکرد و پاسخگوی عملکرد هر وزارتخانه ای است. در قانون اساسی، هیأت وزیران مسئولیت جمعی در مقابل اداره کشور دارد. لنکرانی با اظهار امیدواری نسبت به جمع شدن یک تیم منسجم مدیریتی در وزارت بهداشت دولت چهاردهم، تصریح کرد: شخصاً اعتقاد دارم این طور نیست که فردی که با برنامه های رئیس جمهور، هماهنگ نیست، مسئولیت بگیرد و یا فردی که قصد همکاری با وزیر بهداشت ندارد و یا بنای ناسازگاری بگذارد، مسئولیت بگیرد اما تقاضای بنده از دولت، اجرایی شدن سیاست ها و اسناد بالادستی از همان آغاز مسئولیت است چون فرصت ها به سرعت می گذرند. وزیر پیشین بهداشت اظهار داشت: در دوره ای فردی ادعا می کرد اجرای طرح پزشکی خانواده در کشور، ۱۰ سال زمان می خواهد که مدت زیادی از آن ۱۰ سال قبل اما هنوز شاهد اجرایی شدن آن نیستیم. هم اکنون بهترین زمان اجرای کامل قانون و اسناد بالادستی است و شیرینی دولت چهاردهم برای مردم می تواند ارتقای سلامت باشد که این مساله در زندگی افراد و کاهش دغدغه های آنها، اثرگذاری زیادی دارد. سلامت می تواند کلید موفقیت دولت چهاردهم باشد، بدین سبب وزارت بهداشت باید خیلی قوی مستحکم و با برنامه باشد. وی اشاره کرد: در زمان مسئولیت ما مهم ترین چالش وزارت بهداشت این بود که سلامت، اولویت اصلی دولت نبود و به سبب حضور دکتر پزشکیان اعتقاد داریم فرصت تاریخی برای سیستم سلامت به وجود آمده که باید از این فرصت به بهترین نحو استفاده نمائیم. تأمین سلامت نیازمند همکاریهای بین بخشی است وزیر پیشین بهداشت با اعلان اینکه تأمین سلامت نیازمند همکاریهای بین بخشی است، اظهار داشت: همه تصمیمات اثرگذار بر سلامت مردم در عرصه اختیارات وزارت بهداشت نیست بلکه این وزارتخانه متولی سلامت است و باید مطالبه گر سلامت باشد که برای بسیاری از اقدامات نیازمند حمایت سایر بخش های دولت می باشد. لنکرانی یکی از وظایف رئیس جمهور در قانون اساسی را هماهنگی بین بخش های مختلف قوه مجریه دانست و اضافه کرد: حضور دکتر پزشکیان، یک فرصت تاریخی برای کشور و سیستم سلامت است چونکه وی برخاسته از سیستم سلامت و سابقه تصدی وزارت دارد و سالهای زیادی در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس حضور داشته و دغدغه مند بوده و مطالعات زیادی داشته است. نگرانی از وضعیت وزارت بهداشت وی، دغدغه های رئیس جمهور را مطابق با قانون، تأمین سلامت و خصوصاً سلامت محرومان عنوان نمود و اظهار داشت: وضعیت درون وزارت بهداشت برای بنده نگران کننده است. درست است که وزارت بهداشت نیاز به حمایت دارد اما باید بتواند از حمایت برخوردار باشد. نگرانم که دغدغه عدالت محوری باتوجه به برخی موضوعات دیگر، کمرنگ شود و وزارت بهداشت نتواند از این فرصت تاریخی به خوبی استفاده نماید. لنکرانی اشاره کرد: اعتبارات، محدود است و در دنیا، بخش مهمی از بودجه های عمومی کشورها به سلامت اختصاص می یابد بدین سبب حتما نیاز به حمایت های مالی و حاکمیت وجود دارد اما باید بتوانیم پذیرای این حمایت باشیم و برنامه هایی برای تبدیل این حمایت به خدمت داشته باشیم. وی ادامه داد: تجارب تلخ و شیرینی دراین زمینه وجود دارد. دورانی بوده که بودجه و اعتبارات بالایی به وزارت بهداشت پرداخت شده اما در دیداری که مقام معظم رهبری با هیأت دولت داشتند، تاکید نمودند که این مساله به ضد خودش تبدیل نشود. نظام سلامت یک منظومه است عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران از سیستم سلامت به عنوان یک منظومه یاد کرد و اظهار داشت: اگر نگاه منظومه ای و سیستماتیک نداشته باشیم، مداخلات ما بصورت مقطعی، تلسکوپی و تمرکز بر یک مبحث خرد بدون توجه به آثار آن بر سایر اجزا باشد، نتیجه معکوس خواهیم گرفت. برای اجرای برنامه ها نیاز به دروازه بان و نظارت کافی داریم وزیر پیشین بهداشت افزود: برخی گلوگاه ها در سیستم سلامت وجود دارد که اگر به درستی به آنها نپردازیم، ممکنست نتیجه معکوس بگیریم. به عنوان نمونه رایگان کردن یک خدمت یا محصول و رایگان نکردن آن سبب ایجاد نیاز القایی و هدر رفت منابع می شود وقتی برای برنامه ها و اقدامات، دروازه بان و نظارت کافی نداشته باشیم و یا از چیزی بدون انتخاب مسیر درست، حمایت نماییم، نیاز القایی ایجاد می شود که کمر سیستم را می شکند؛ این تجربه تلخ را در دهه ۹۰ داشته ایم. لنکرانی اضافه کرد: تعدادی از حمایت ها از وزارت بهداشت در دهه ۹۰ بسیار عالی بود و رضایتمندی فوری هم ایجاد کرد اما چون این حمایت ها، دروازه بان نداشت سبب ایجاد نیاز القایی، افزایش هزینه های سیستم سلامت و بالا رفتن فرسودگی شغلی کارکنان شد و چیزی که می توانست افتخار بزرگی برای کشورمان باشد، تبدیل به ضد خودش شد. وزیر پیشین بهداشت اشاره کرد: در زمان مسئولیت ما از نظر بودجه، یکی از خشکسال ترین دوره ها برای وزارت بهداشت بود و در سال ۸۷ حتی در پرداخت حقوق و هزینه های جاری، مشکل داشتیم اما سعی کردیم که از مجموعه ظرفیتهای استفاده نمائیم. تفاوت های فعالیت در سیستم سلامت با سایر نظام ها و حوزه های حاکمیتی وی با تأکید بر این که سیستم سلامت با سایر نظام ها و حوزه های حاکمیتی متفاوت می باشد، تصریح کرد: در سیستم سلامت خیلی افراد در یک مجموعه سیاسی تعریف می شوند اما نظرات متعارضی در مورد سیستم سلامت دارند. مثلا اشخاصی داریم که در انتخابات به دکتر پزشکیان رای داده اند اما دغدغه بخش خصوصی دارند و یا اشخاصی داریم که به دکتر پزشکیان رای داده و اعتقاد دارند سلامت عامه مردم باید تأمین شود و بتوانیم پزشکی خانواده را در کشور اجرایی نماییم. عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران اشاره کرد: نگرانیم که تفاوت دیدگاه ها اجازه ندهد آن چیزی که رئیس جمهور در مورد سلامت و سایر بخش ها اعلام نموده، اجرا شود. ۱۴ بند سیاست های کلی سلامت، بطورکامل روشن است و اگر فردی ادعا کند این سیاست ها را تغییر می دهد برای ما بسیار تلخ است. رئیس جمهور اعلام نموده که قصد اجرای سیاست های کلی سلامت را دارد اما صحبت در مورد تغییر سیاست ها، نگران کننده است. نظارت های مجمع تشخیص باید به هنگام باشد وی با اعلان اینکه در سیاست های کلی سلامت به صراحت تاکید شده که مبنای سیاست های دارویی باید طرح ژنریک باشد، اظهار داشت: دیگر جای بحث و گفتگو دراین زمینه وجود ندارد چونکه به صراحت اعلام شده است. برمبنای قوانین، سیاست های کلی، مبنای قانونگذاری باید باشد و مجمع تشخیص مصلحت نظام باید مراقبت کند که قوانین و مقررات، مطابق با سیاست های کلی باشد و به یکی از دوستان که در مجمع فعالیت دارد گفتم که نظارت های مجمع باید بهنگام باشد نه این که بعد از یکسال، تذکر داده و اصلاح گردد. تا پیش از سال ۹۳ نقشه راه برای سیستم سلامت وجود نداشت عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، تفاوت دغدغه ها در مورد سلامت و سیاست های کلی سلامت را نگران کننده دانست و اظهار داشت: تا پیش از سال ۹۳ نقشه راه برای سیستم سلامت وجود نداشت و هر کسی برمبنای فهم و درک مشکلات یا بار بیماریها، برنامه هایی را اجرا می کردند و در تحقیقات و مقالات مختلف به این نتیجه رسیدیم که با اهمیت ترین چالش سیستم سلامت تا پیش از سال ۹۳، عدم وجود نقشه راه بوده است. وی از سیاست های کلی سلامت ابلاغی از جانب مقام معظم رهبری در سال ۹۳ به عنوان نقطه عطفی برای سیستم سلامت یاد کرد و اظهار داشت: متأسفانه در طول ۱۰ سال قبل حرکت وزارت بهداشت برمبنای و مبنای سیاست های کلی سلامت نبوده و هر کسی آمده، حرف متفاوتی زده است. به برخی آقایان گفتم افتخاری ندارد که برنامه های مختلف و بدون تطابق با سیاست های کلی را با عناوین متفاوت، اجرا نماییم. بگفته لنکرانی وظیفه قانونی، شرعی، عرفی و انسانی، اجرای سیاست های کلی سلامت است. برداشت بنده این است که اهمیت سیاست های کلی سلامت برای مجریان، به خوبی روشن نبوده است و متوجه گره گشایی ۱۴ بند این سیاست ها نبوده اند و کماکان بدنبال اجرای سلیقه ای سیاست ها بوده ایم. قدرت چارچوب دارد و مهار شده است وزیر پیشین بهداشت اشاره کرد: یک زمان فردی می گوید ۱۴ بند سیاست های کلی سلامت خیلی خوب است اما امروز دغدغه کشور، مبحث دیگری است که این تفکر از نظر ما مشکل دارد. وقتی قدرت در اختیار ما قرار می گیرد، چارچوب دارد و مهار شده است و مجاز نیستیم هر کاری برمبنای سلیقه خودمان است، انجام دهیم. وقتی به قدرت می رسیم باید قانون را اجرا نماییم. میثاق ما اسناد بالادستی است وی اشاره کرد: میثاق ما اسناد بالادستی همچون سیاست های کلی سلامت و برنامه هفتم پیشرفت است و رئیس جمهور هم سخنان بسیار خوبی در مورد وحدت و عدم اختلاف داشته است. وحدت و رفع اختلافات نیاز به یک محور دارد که در کشور ما محور وحدت، اجرای قانون و اسناد بالادستی و همین طور اجبار آور است. لنکرانی با اعلان اینکه این خیلی بد است که پس از ۱۰ سال بگوییم هنوز ۱۰ درصد از سیاست های کلی سلامت اجرایی نشده است، اظهار داشت: امیدواریم در دولت چهاردهم این سیاست ها اجرایی و از کار سلیقه ای پرهیز شود. پس از گذشت ۴۶ سال از انقلاب، نباید سلیقه ای کار نماییم و هر کسی فهم متفاوت خود از موضوعات را بیان و آنرا اجرایی کند چون مشکل همین جا است. وزیر پیشین بهداشت از اجرای قانون اساسی، قوانین و هماهنگی بین اجزای مختلف قوه مجریه را به عنوان قسمتی از وظایف رئیس جمهور یاد کرد و اظهار داشت: خیلی از رؤسای جمهور در مبحث سلامت، کارشناس نبوده اند مثلا در دوره کرونا، فردی به دکتر روحانی مشاوره داده بود که نیاز به ایمنی گله ای و جمعی داریم و اعلام هم کردند که فلان استاد این مساله را به من گفته است که این مشاوره در مقطعی بر سیاست های ما، تأثیرگذار بود و قسمتی از ناکامی های ما در سال ۹۹ مربوط به همین سیاستی بود که برخی به رئیس جمهور گفته بودند و بعداً کارشناسان و وزارت بهداشت مستندات مختلفی را عرضه کردند و سیاست ها تغییر کرد. وزارت بهداشت از این فرصت تاریخی به خوبی استفاده کند وی افزود: هم اکنون کارشناس بودن رئیس جمهور در عرصه سلامت، یک فرصت بزرگ است و موضوعات و مشکلات حوزه سلامت را بهتر از خیلی افراد متوجه می شود و صاحب تجربه و سابقه قانونگذاری، نظارت و اجرای قانون را داشته است. امیدواریم وزارت بهداشت بتواند از این فرصت تاریخی به خوبی استفاده نماید. زنگ انشا تمام و زنگ حساب شروع می شود لنکرانی اخطار داد: ممکنست تا یکی دو ماه آتی بتوانیم حرف بزنیم اما زنگ انشا تمام و زنگ حساب آغاز می شود. توقع ما این است که وزارت بهداشت با چالاکی هر چه تمام تر، زنگ انشا را تمام کند و وارد اجرا شود. دکتر ظفرقندی در مورد پرستاران، موضوعی را به رئیس جمهور اظهار داشت که شاید در دولت های دیگر چند ماه طول می کشید اما با دستور صریح رئیس جمهور، مشکل حل شده و این ظرفیت در دولت چهاردهم وجود دارد که قسمتی از مشکلات مزمن ما به سرعت حل شود اما شرط آن، وجود برنامه در قالب سیاست های کلی و اسناد بالادستی است. وی اشاره کرد: در عرصه سلامت گاهی اوقات تفاوت دیدگاه ها در قالب های سیاسی تعریف نمی شود بلکه در قالب های علمی سیاست گذاری سلامت تعریف می شود به شکلی که افراد با سلایق مختلف سیاسی می تواند یک کار مشترک را رقم بزنند. تفاوت زیاد بین خواسته ها و نیازها عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، با ذکر تفاوت بین خواسته ها و نیازها در سیاست گذاری عمومی کشور، اظهار داشت: خواسته ها و در خواست ها ممکنست با نیاز واقعی متفاوت و فاصله داشته باشند. در نظام های مردم سالار مانند کشور ما که برمبنای آرای مردم، چند قوه ای و نیازمند تعامل بین قواست، نمی توانیم به خواسته ها بی توجه باشیم اما اشکال اینجاست که همان خواسته هایی که به زبان می آید را می خواهیم پاسخ دهیم. لنکرانی اضافه کرد: مثلا عنوان می شود که مردم در یک منطقه، خدمات پزشکی را به خوبی دریافت نمی کنند پس باید در این منطقه دانشکده پزشکی راه اندازی شود اما توجه نمی شود که خواسته اصلی، دریافت خدمات پزشکی است و بعد فرد فکر کرده که راه آن، ایجاد دانشکده پزشکی است که اینجا اشکال به وجود می آید و متولی باید متعهد به فراهم کردن خدمات شود نه دانشکده چونکه پیش نیازهای زیادی جهت راه اندازی دانشکده وجود دارد. وی تصریح کرد: در این ایام تعدادی از دانشکده ها، استاد علوم پایه ندارند اما دانشجوی پزشکی پذیرش کرده اند و معین نیست که دانشجو باید در کدام بیمارستان آموزشی، بیماران را ویزیت کند بعد چه انتظاری از تربیت نیروهای متخصص و متبحر داریم؟ اشکال ما این است که باید خواسته ها را بصورت صحیح و بعد از شناسایی اشکالات واقعی، پاسخ دهیم. اغلب راهکارهای پاسخ به خواسته ها، کارشناسی نیست وزیر پیشین بهداشت با اعلان اینکه اغلب راهکارهایی که برای پاسخ به خواسته ها مطرح می شود کارشناسی نیست، اظهار داشت: مثلا وقتی از کمبود خدمات سخن می گوئیم خواهان ایجاد بیمارستان هستیم اما به ابعاد مختلف نگهداشت نیروی انسانی توجه نمی نماییم. گاهی راه اندازی یک پایگاه اورژانس شبانه روزی برای انتقال بیماران به مراکز درمانی مجهز، هزینه هایی بمراتب کمتر به همراه دارد. لنکرانی اشاره کرد: بدنه وزارت بهداشت برای پاسخگویی منطقی و کارشناسی به نیازها باید با یکدیگر هماهنگ باشند و اینطور نباشد که نظرات معاونت های مختلف مانند پارلمانی، درمان و آموزشی با یکدیگر متفاوت باشد در دوره هایی تلخی تفاوت نظرات آنها را دیده ایم که هر کدام از معاونت ها، ساز خودشان را زده اند. باید برنامه اجرایی برای تمام ۱۴ بند سیاست های کلی سلامت داشته باشیم وی عنوان کرد: شواهدی دارم که برخی طمع ها به وزارت بهداشت شده که امیدواریم به نتیجه نرسند که این طمع ها، حرکت بر خلاف سیاست های کلی سلامت است. پذیرفتن اجرای طرح هایی مانند پزشکی خانواده، طرح ژنریک و تمام ۱۴ بند سیاست های کلی به تنهایی کافی نیست بلکه اشکال اصلی ما این است که باید برنامه اجرایی داشته باشیم؛ برنامه اجرایی باید جاری شود که باید گلوگاه ها را بشناسیم، حمایت های لازم را فراهم نماییم و روند پیشرفت برنامه را ببینیم. مثالی از عدم هم زبانی برای اجرای یک برنامه وزیر بهداشت به بیان تجربه ای از دوران مسئولیت خود در وزارت بهداشت پرداخت و اظهار داشت: در دوره پیش از مسئولیت ما و در دوره تصدی دکتر پزشکیان، اجرای پزشکی خانواده روستایی شروع شده بود که ما آنرا ادامه دادیم چون برنامه خیلی خوبی و مبنی بر قانون و از وظایف ما بود. در آن دوره برای اجرای این طرح باید ۷ هزار پزشک و همین طور منابع و اعتبارات مورد نیاز را تأمین می کردیم اما زمان اجرا در شهرها و روستاها، نیاز به همکاری وزارت رفاه داشتیم اما در آن دوره، این همکاری محقق نشد و حتی با وجود برگزاری جلساتی از جانب رئیس جمهور وقت، هم زبان نشدیم. در آن دوره می توانستیم برای خودمان یک حرف دیگر بزنیم اما وقتی همراهی را نداشتیم، مشخص بود که این حرف ها روی کاغذ می ماند و اجرا نمی گردد. همراه کردن و ایجاد جذابیت برای عرضه دهندگان و گیرندگان خدمات در برنامه ها مهم است عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران با تأکید بر اهمیت اجرا و هماهنگی اجزای مختلف برنامه های اجرائی، تصریح کرد: برای اجرای برنامه های اجرایی باید نقطه شروع، مراحل اجرا و نظارت و پایش ها بطورکامل مشخص باشد و این که در صورت عدم موفقیت، باید چه اقدامی صورت گیرد نه این که یک شبه تصمیم به اجرای طرح هایی مانند پزشکی خانواده بگیریم اما به این توجه نمی نماییم که عرضه دهندگان و دریافت کنندگان خدمات در این طرح به عنوان ارکان مهم باید این طرح را قبول داشته و برای آنها، جذابیت مالی و غیرمالی داشته باشد. وی افزود: به عنوان نمونه وقتی فردی با درد شکم روبرو می شود تصمیم می گیرد که به پزشک متخصص قلب، داخلی، گوارش مراجعه کند که این تصمیم صحیحی نیست. برای اجرای صحیح مسیر ارجاع نیاز به جلب حمایت دریافت کننده و عرضه کننده خدمت هستیم. حداکثر زمان خدمت در هر دوره از دولت ۱۴۲۱ روز است که به سرعت می گذرد وزیر پیشین بهداشت با اخطار نسبت به کم و گذرا بودن فرصت خدمت در هر دوره از دولت، اظهار داشت: کل زمان خدمتگزاری در وزارت بهداشت برای یک دوره، حداکثر یک هزار و ۴۲۱ روز است که با سرعت بالا می گذرد و به همین سادگی ۲۹ روز از زمان استقرار دولت چهاردهم، گذشته است. این تذکر را رهبر معظم انقلاب زمانی که در دولت بودیم به ما دادند که تصور نکنید این هزار و ۴۲۰ روز، زمان کمی است و مثالی را از امیرکبیر عنوان کردند و فرمودند امیرکبیر که اسم وی در تاریخ، ماندگار شد حدود سه سال، صدراعظم ایران بود اما کارهای بزرگی را در همان مدت انجام داد و اخیراً هم از شهید آیت الله رئیسی مثال زدند. لنکرانی با اعلان اینکه فرصت ها به سرعت می گذرند، اشاره کرد: وقتی مسئولیت وزارت بهداشت را بر عهده داشتم در جلسات شورای معاونین، روزشمار داشتیم که نباید از گذرا و به سرعت سپری شدن فرصت خدمت، غفلت شود. باید برنامه های اجرایی با زمان بندی مشخص و در حین اجرا هم نظارت و پایش شود تا اشکالات آن بررسی و برطرف شود. وی تصریح کرد: خوشبختانه هم اکنون در میان فارغ التحصیلان جوان دانشگاه های علوم پزشکی، افراد مستعد، خوش فکر و با ایده و نوآوری، زیاد داریم که باید به آنها فرصت دهیم. نمی گویم افراد کم تجربه در پست های کلیدی به کار گرفته شوند و امام علی (ع) هم می فرمایند که یکی از علل سقوط دولت ها این است که کارهای بزرگ را به افراد کوچک می سپارند اما باید زمینه تجربه اندوزی و اعتماد به جوان ها را فراهم نماییم. عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران متذکر شد: نباید حلقه مدیریتی بسته باشد که یکی از نگرانی های ما هم همین است که تعداد کمی از افراد، در مسئولیت های مختلف وزارت بهداشت تکرار می شوند که خیلی وقت ها سبب عدم نوآوری می شود. تکرار بسیاری از اتفاقات، زیاد جالب نیست و دراین زمینه استفاده از افراد جدید و فرصت دادن به جوانان و متخصصان در رشته های مختلف مانند مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و سیاست گذاری سلامت، می تواند راهگشا باشد و این که بخواهیم برنامه های پرورش مدیران را اجرا و از دوستان خودمان برای آن دوره ها استفاده نمائیم، زیاد جالب نیست.
منبع: salamatbashi.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب