وامقی:
لطمه های کرونائی کودکان شدید و دراز مدت است
به گزارش سلامت باشی رئیس مرکز تحقیقات رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی اظهار داشت: کودکان، نه تنها از کرونا صدمه می بینند، بلکه این صدمه ها می تواند بسیار شدید و بلند مدت باشد.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر، مروئه وامقی در نخستین کنگره ملی «رصد اجتماعی کووید ۱۹» اظهار داشت: در شروع همه گیری کرونا، در مورد کودکان همه معتقد بودند که کرونا روی کودکان تأثیر ندارد و بچه ها مبتلا نمی شوند، و شواهدی هم از کشورهای چین و آمریکا نشان داد که ابتلاء و مرگ کودکان ۱۰ تا ۲۰ برابر کمتر از میانسالان و ۲۵ تا ۱۰۰ برابر کمتر از سالمندانی است که مبتلا و بستری می شدند. وی ادامه داد: منتها پس از مدتی متوجه شدند که این شرایط بستگی به این دارد که کودک در کجا زندگی می کند و چه بستری جهت زندگی دارد و چه لطمه پذیری دارد، و آمار و ارقام نیز نشان داد که اگر کل مبتلایان زیر ۲۰ سال جهان را در حدود ۱۱ درصد داشته باشیم، این رقم در کشورهای پر درآمد، حدود ۷ درصد است. این عضو هیأت علمی دپارتمان مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی اشاره کرد: در ابتدا، ابتلاء و مرگ و میر کودکان را به لطمه پذیری، بیماریهای کودکان، تغذیه، نداشتن فرهنگ بیماریهای عفونی همزمان، چاقی، مربوط می دانستند، و بعد متوجه شدند که میزان ابتلاء، حتی در بزرگسالان نیز که در کشورهای پیشرفته زندگی می کنند، دست خوش نابرابری های اجتماعی و کمبود درآمد است. وامقی اظهار داشت: نتایج مستقیم و غیرمستقیم در این ارتباط وجود دارد، بطوریکه فاصله گذاری و قرنطینه در دوران کرونا اثرات کوتاه مدت برای کودکان دارد و اثرات طولانی مدت آن نیز به سبب دوران رشد کودکان، وقتی آثار شرایط کرونائی در یک دوره از زندگی آنان اتفاق می افتد، می تواند تا آخر عمر اثر خودش را باقی بگذارد. وی با اشاره به این که نتایج اجتماعی کووید در کودکان را در چهار حوزه دسته بندی کردند، گفت: در زمینه " سلامت "، و نه فقط دوران کرونا و همه گیری، بلکه نداشتن غذای کافی، مشکلات سلامت روان نمونه هایی از مشکلات سلامت کودکان است و مشکلات مربوط به " آموزش کودکان " و آموزش مجازی و آموزش هایی که در دوران کرونا در دسترس خیلی از کودکان در جهان و همچون در ایران قرار نگرفته است، و نتایج ناشی از "مشکلات اقتصادی خانواده ها"، که کودکان را درگیر می کنند، و مسائل مربوط به " ایمنی کودکان " که چه در درون خانواده و چه در فضای مجازی، خشونت های بیشتر، قطع یا کاهش خدمات حمایتی مربوط به کودکان و خانواده ها که لطمه های کوتاه مدت و بلندمدت به وجود می آورد که رفتن به سمت اشتغال کودکان و یا ازدواج های زودرس کودکان، همچون نتایج لطمه رسان به کودکان است. این محقق و استاد دانشگاه اشاره کرد: بنابر این، کودکان نه فقط از کرونا لطمه می بینند، بلکه این لطمه ها می تواند بسیار شدید و بسیار طولانی مدت باشد و به شکل نابرابری در جوامع دیده شوند، بطوری که کشورهای توسعه یافته تلاش می کنند تا وضعیت اقتصادی خودشان را به وضعیت قبل برگردانند ولی کشورهای درحال توسعه، با مسائل مربوط به کاهش درآمدها دست به گریبان هستند و توزیع نابرابر واکسن وجود دارد، ضمن آنکه نابرابری در دسترسی به امکانات آموزشی در کشورهای مختلف نیز مشاهده می شود. وامقی اشاره کرد: در کشور ما مطالعه زیادی در این ارتباط صورت نگرفته، بلکه یک مطالعه ملی که افراد زیر ۱۸ سال را نیز در این مطالعه مورد بررسی قرار داده، وجود دارد که بر طبق این مطالعه با ۱۳ هزار نمونه، سهم گروه زیر ۱۸ سال، ۹/۶ درصد از کل مبتلایان است، و سهم فوت شدگان یک دهم درصد از کل مبتلایان را شامل شده، ضمن آنکه به لحاظ آموزشی، در کل کشور و در اواخر سال ۹۹، به میزان ۹/۸ درصد برای ادامه تحصیل ثبت نام کرده بودند و دلیل بازماندگان از تحصیل به سبب مشکلات مربوط به آموزش های مجازی بود. وی با ارائه نتایج مطالعه دیگری در همین زمینه که برای کودکان خانواده های لطمه پذیر در شهر تهران انجام شد، اشاره کرد: همه مطالعات تا حالا نشان می دهند که کودکان در دوران کرونا در چهار حوزه «آموزشی، سلامت، شرایط اقتصادی و ایمنی» گرفتار مشکل شدند. بگفته وامقی، مشکلات آموزشی به سبب مشکلات آموزش مجازی، کمبود امکانات ارتباطی ازراه دور و یا نبود این امکانات در مناطق دور افتاده و یا عدم امکان پرداخت هزینه اینترنت و استفاده اشتراکی در خانواده ها از این امکانات و مشکلات کودکان خانواده در این ارتباط و یا پهنای کوتاه اینترنت در بعضی از مناطق که اجازه اتصال آنان به شبکه آموزشی شاد (اصلی ترین شبکه آموزشی) را فراهم نمی کند، کودکان و خانواده های آنان را در دوران کرونا درگیر کرده است. وی ادامه داد: دانش آموزانی که می توانند به شبکه آموزشی وصل شوند هم، از سختی کار با این شبکه و یادگیری از این منبع آموزشی، گلایه مند هستند، چونکه تعدادی از معلمان آمادگی برای آموزش مجازی نداشتند و مهارت آموزش مجازی ندارند و پس محتوای این آموزش ها برای دانش آموزان قابل استفاده نیست و یا ضعیف است. وی همین طور اظهار داشت: ناکافی بودن پاسخگویی به مشکلات درسی، از عمده شکایت های دانش آموزان بود، ارزیابی حضور دانش آموزان در کلاس و ارزیابی تحصیلی آنان به سبب آموزش های مجازی، یکی از نگرانی ها و پر استرس ترین مسائلی است که دانش آموزان به آنها اشاره کردند. وی ادامه داد: اینترنت ضعیف و شرایط نامناسب برای دانش آموزان نیز یکی از مواردی بوده که موجب سرزنش اولیا مدارس نسبت به دانش آموزان شده است و درگیری خانواده ها با موضوع آموزش کودکان را به همراه داشته است. این استاد و محقق علوم اجتماعی اشاره کرد: شاید گفته شود که همه دانش آموزان این مشکلات را داشتند، اما این طور نبوده است، چونکه در خانواده های با درآمد خوب و مرفه، علاوه بر داشتن اینترنت پرسرعت، سامانه های مختلف برای یادگیری و آموزش دروس به کار گرفته می شود، در صورتیکه برای دانش آموزان خانواده های کم درآمد این امکان وجود ندارد و یا کلاً امکانات ارتباطی ندارند و یا از امکانات ضعیف برخوردار می باشند. وی اشاره کرد: باتوجه به شرایطی که بیان شد، می توان اظهار داشت که آموزش و تحصیل دانش آموزان در دوران کرونا بسیار لطمه دید. این استاد و محقق دانشگاه در مورد مشکل سلامت کودکان در دوران کرونا نیز اظهار داشت: به سبب همه گیری و جلوگیری از انتقال بیماری، کودکان در جمع های خودشان، مدارس و اماکن عمومی حضور نیافتند و نگرانی های گوناگون آنان از شرایط و امکاناتی که آیا می تواند با نیازهای آموزشی آنان همراهی کند، سبب تأثیر بر سلامت روانی کودکان داشته است. وامقی با اشاره به لزوم توجه برنامه ریزان و سیاستگذاران به وضعیت سلامتی کودکان دارای معلولیت نیز گفت: خانواده های این کودکان از ابتدا با تعطیلی خیلی از مراکز توانبخشی مواجه گشتند و یا برای تردد به مراکز، مجبور به استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند مترو بودند، که در بعضی خانواده ها که وسیله شخصی نداشته و امکان هزینه کردن هم نداشتند، مشکلاتی را در بر داشت. وی اشاره کرد: در دوران کرونا، بیکاری برخی خانواده ها، نداشتن درآمد کافی، فقری که برخی خانواده ها گزارش می کردند، بسیار دردناک بود، و در این شرایط مسلماً وقتی کودک در یخچال را باز می کند و می بیند چیزی در یخچال نیست، فشار مضاعفی را باید تحمل کند، علاوه بر این که بحث "روابط درون خانواده" که خشونت، یکی از تأثیرات آن برای کودکان بود. او در آخر سخنرانی خود و در جمع بندی مطالب بیان شده، اضافه کرد: کودک بودن، به خودی خود، لطمه پذیر است، و در خانواده کم درآمد بودن، لطمه پذیری مضاعف دارد. چونکه مسائل کودکان دیگر، برای این خانواده ها تشدید می شود و اگر کودکی باشد که کم درآمد باشد و جزو خانواده های افغانی و یا دارای مادر سرپرست خانواده باشد که در دوره کرونا، شغل خودرا هم از دست داده باشد، سبب خواهد شد که شرایط برای کودکان بسیار دشوار شود، و لذا، باید هر چه سریع تر به فکر کودکان خانواده های کم درآمد بود، چون می تواند نتایج جبران ناپذیری برای نسل آینده داشته باشد.
منبع: سلامت باشی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب